اپل ویژن پرو 2024 ظهور یک امپراطوری ؟

اپل ویژن پرو 2024 ظهور یک امپراطوری ؟

اپل ویژن پرو جدید ، ورود اپل به دنیای رایانه‌هایی که روی صورت خود می‌پوشید، بسیار مورد انتظار است. اپل ادعا می کند که Vision Pro با قیمت 3499 دلار شروع چیزی به نام “محاسبات فضایی” است که اساساً به اجرای برنامه ها در اطراف شما خلاصه می شود. و تبلیغات این شرکت برای آن حتی اندکی از این فشار جلوگیری نمی کند: آنها افرادی را نشان می دهند که همیشه Vision Pro را پوشیده اند . در محل کار! شستشوی لباس! بازی با بچه هایشان! جاه طلبی بسیار زیاد است: لایه بندی برنامه ها و اطلاعات در دنیای واقعی – برای تقویت واقعیت.

اپل باید ادعا کند که ویژن پرو آغاز چیز جدیدی است زیرا مردم بیش از یک دهه است که کامپیوترهای هدست می‌سازند. من یک نمونه اولیه از اولین Oculus Rift را در سال 2013 امتحان کردم، و Adi Robertson از The Verge ، که این بررسی را ویرایش کرد، اساساً تمام هدست‌هایی را که از آن زمان عرضه شده است امتحان کرده است. همه این پیشرفت ها به این معنی است که محصولات بسیار خوبی در بازار وجود دارد: اولین Oculus به خط Quest در Meta تبدیل شد، که اکنون Quest 3 را ارسال می کند – یک هدست VR بسیار خوب با کتابخانه عظیمی از بازی ها و برخی از ویژگی های AR آن. خود، که قیمت آن 500 دلار است.

در این میان، اپل، از تیم کوک به بعد، تا حد زیادی اصرار دارد که واقعیت افزوده بسیار ارزشمندتر از واقعیت مجازی خواهد بود . و مدت‌هاست که به سمت واقعیت افزوده می‌شود: توسعه‌دهندگان به ابزارهای واقعیت افزوده در iOS دسترسی دارند، و آیفون‌ها و آی‌پدهای پیشرفته چند سالی است که اسکنر عمق لیدار دارند.

 ویژن پرو اولین تلاش اپل برای ساختن یک کامپیوتر از تمام این ایده ها است – کامپیوتری که در فضای اطراف شما کار می کند. هدف این است که ویژن پرو یک دستگاه کامل باشد که بتواند درست در کنار Mac و iPad در اکوسیستم دستگاه های اپل قرار گیرد و به شما اجازه دهد کار واقعی را انجام دهید. می‌توانید از Excel و Webex و Slack در Vision Pro استفاده کنید و همچنین می‌توانید در یک صفحه نمایش مجازی غول‌پیکر 4K HDR به تماشای فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی بنشینید. و می توانید صفحه نمایش مک خود را آینه کنید و فقط از ویژن پرو استفاده کنید تا به مانیتور بزرگی که در فضای مجازی شناور است نگاه کنید.

شگفت انگیز به نظر می رسد، و گاهی اوقات چنین است. اما ویژن پرو همچنین نشان‌دهنده مجموعه‌ای از معاوضه‌های واقعاً بزرگ است – معاوضه‌هایی که نادیده گرفتن آنها غیرممکن است. برخی از این معاوضه‌ها بسیار ملموس هستند: دریافت تمام این فناوری در یک هدست به این معنی است که وزن زیادی روی صورت شما وجود دارد، بنابراین اپل تصمیم گرفت از بسته باتری خارجی متصل به یک کابل استفاده کند. اما معاوضه های فلسفی دیگری نیز وجود دارد.

از آنجایی که در چند روز گذشته از آن استفاده می‌کردم، مدام یک سری سؤالات را مطرح می‌کردم – سؤالاتی در مورد اینکه آیا معاوضه‌ها ارزش آن را داشتند یا خیر.

آیا استفاده از ویژن پرو آنقدر خوب است که هر بار که آن را می گذارم حاضرم موهایم را بهم بریزم؟

آیا آنقدر خوب است که بخواهم به جای کیف لپ تاپم آن را در کیف حمل غول پیکرش بچسبانم؟

آیا این قدر خوب است که بخواهم به جای اینکه با چشمان خودم به دنیای اطرافم نگاه کنم از صفحه نمایشگر نگاه کنم؟

اساساً، من مدام می‌پرسم که آیا ترجیح می‌دهم از یک رایانه در آنجا استفاده کنم تا اینجا . و همانطور که ویژن پرو جالب است، راه درازی در پیش است تا بتواند در اینجا شکست بخورد .

سخت افزار

اپل نمی‌خواهد شخصی وِیژن پرو را  فقط یک هدست واقعیت مجازی بداند، اما این یک هدست واقعیت مجازی است – البته یک هدست VR که تقریباً به شما امکان می‌دهد وانمود کنید که یک هدست واقعیت مجازی  نیست .

شما آن را به گونه ای روی سر خود قرار می دهید که دید شما را به طور کامل مسدود می کند، و سپس یک فید ویدیوی سه بعدی از دنیای اطرافتان را از دوربین های جلویی به شما نشان می دهد که گویی می توانید درست از طریق دستگاه ببینید. اما همچنین می‌تواند شما را در واقعیت مجازی، در سطوح مختلف غوطه‌وری، قرار دهد: من مدتی را به طور کامل روی ماه کار کردم و زمان زیادی را در آشپزخانه‌ام با دسته‌ای از پنجره‌های شناور در اطراف پورتالی به درخت جاشوا گذراندم.

 ویژن پرو در مقایسه با سایر هدست‌های واقعیت مجازی، که عمدتاً پلاستیکی هستند و اغلب ظاهری کاملاً احمقانه دارند، خیره‌کننده است. در مقابل،  از منیزیم و فیبر کربن در یک محفظه آلومینیومی ساخته شده است که مانند یک توسعه طبیعی از زبان طراحی آشنای اپل است. یک آیفون 6 کوچک، یک ایرپاد مکس کوچک و یک اپل واچ کوچک وجود دارد. این آخرین لبه فناوری در بسته ای است که فوراً آشنا به نظر می رسد. تقریباً همه کسانی که آن را به آنها نشان داده ام فکر می کنند که شخصاً کوچکتر از آنچه انتظار داشتند به نظر می رسد، به خصوص در مقایسه با برخی از هدست های VR عظیمی که در دهه گذشته دیده ایم.

نمایشگر جلویی ویژن پرو تلاشی برای جلوگیری از جدا شدن شما از افراد دیگر در حین پوشیدن آن است. در عکس‌های اپل، مانند یک صفحه نمایش بزرگ و روشن به نظر می‌رسد که ویدیویی از چشمان شما را به اطرافیانتان نشان می‌دهد تا در هنگام استفاده از هدست احساس راحتی کنند که با شما صحبت می‌کنند . در واقعیت، ممکن است وجود نداشته باشد. این یک OLED با رزولوشن پایین با یک پنل عدسی شکل در جلوی آن است که جلوه‌ای سه بعدی ملایم ارائه می‌کند، و آنقدر کم نور است و شیشه پوشش آنقدر بازتابنده است که در واقع در اکثر نورهای معمولی تا روشن دیدن آن سخت است. وقتی مردم چشمان شما را می بینند، تصویری با وضوح پایین و شبح مانند از آنهاست که شبیه CGI است. اثر عجیبی است – این ایده که شما با هر کسی تماس چشمی واقعی برقرار خواهید کرد، یک خیال است. و هیچ کنترل یا نشانگری در visionOS برای این نمایشگر خارجی وجود ندارد، بنابراین شما هرگز واقعا نمی دانید که دیگران چه می بینند. تصور کنید که مستقیماً در چشمان شخصی نگاه کنید و با او صحبت کنید بدون اینکه بدانید آیا می تواند چشمان شما را ببیند یا خیر – عجیب است!

آن شیشه پوشش مجموعه عظیمی از دوربین ها و سنسورها را پنهان می کند. یک جفت دوربین جلویی با وضوح بالا برای عبور ویدیو، دوربین‌هایی که رو به پایین و به طرفین برای ردیابی دست‌های شما هستند، یک اسکنر لیدار و دوربین‌های TrueDepth برای ردیابی فضایی، و نورافکن مادون قرمز وجود دارد تا همه چیز در نور کم کار کند. در زیر همه اینها، شما یک پردازنده M2 و یک پردازنده مشترک فضایی R1 جدید اپل و یک جفت فن دارید تا گرمای تمام این فناوری را به سمت بالا منتقل کنید. در طول مدتی که ویژن پرو را آزمایش می کردم، طرفداران هرگز قابل درک نبودند، اما گرما این بود: پس از جلسات طولانی، هدست قطعا گرم بود.

در لبه بالایی، چیزی شبیه به نسخه‌های بزرگ‌تر برخی از کنترل‌های آشنای اپل واچ را خواهید دید: یک تاج دیجیتال که هم صدا و هم سطح غوطه‌ور شدن واقعیت مجازی را در سمت راست تنظیم می‌کند، همانطور که از داخل هدست نگاه می‌کنید و یک دکمه روی هدست. سمت چپ که به شما امکان می دهد عکس ها و فیلم های سه بعدی بگیرید.

دو هدبند در جعبه دریافت می کنید: بند کشباف انفرادی و بند دو حلقه. آنها هم به راحتی متصل می شوند و هم جدا می شوند. آنها را درست روی آنها بچسبانید و سپس زبانه نارنجی کوچک را بکشید تا آنها را جدا کنید. بدون شک بند انفرادی خنک تر است و موهای شما را کمی کمتر به هم می زند – اما هر دو موهای شما را به هم می ریزند، بنابراین اگر حلقه دوتایی بیشتر به شما می آید، فقط با آن همراه باشید. من حلقه انفرادی را بسیار راحت تر یافتم. همچنین ای کاش نقاط نصب روی صورت بیرونی بود تا بتوانم بند را دور سرم بکشم و به جای اینکه مدام آن را روی موهایم بکشم، آن را ببندم.

دو قطعه دیگر مهر و موم نور است که در اندازه های مختلف و سربند که در دو ضخامت عرضه می شود. (در فروشگاه یا با اسکن کردن سر خود با آیفون در صورت خرید آنلاین، برای اینها نصب می‌شوید.) هر دو به صورت مغناطیسی وصل می‌شوند، به این معنی که به صورت مغناطیسی نیز جدا می‌شوند – می‌خواهید این چیز را از فریم بردارید زیرا آن را در زیر نور می‌گیرید. مهر و موم می تواند منجر به فاجعه شود.

اگر عینک دارید، می‌توانید روی درج‌های لنز زایس سفارشی کلیک کنید – اپل برای ما لنزهای خواننده ارسال کرد تا ببینیم این فرآیند چگونه به نظر می‌رسد، اما من فقط از Vision Pro در حالی که از کنتاکت‌های نرم استفاده می‌کردم استفاده کردم و خوب بود.

بلندگوهای ویژن پرو در بازوهای کناری قرار گرفته اند و خوب و بلند هستند و کار قانع کننده ای در ارائه صدای فضایی انجام می دهند. چیزها واقعاً به نظر می‌رسند که در جایی اتفاق می‌افتند که به نظر می‌رسد اتفاق می‌افتد، که یک ترفند ساده است. بلندگوها نیز بسیار نشتی دارند، بنابراین هر کس دیگری که در اطراف شما است می تواند آنچه را که در حال انجام آن هستید بشنوند، مگر اینکه از هدفون استفاده کنید. می‌توانید از هر هدفون بلوتوثی که می‌خواهید استفاده کنید، اما اگر از جدیدترین AirPods Pro استفاده کنید، یکسری ویژگی‌های اضافی مانند تأخیر کمتر، صدای 48 کیلوهرتز بدون تلفات، و سیستم صوتی تطبیقی ​​اپل، که به‌طور خودکار صداهای دنیای واقعی را به‌طور مناسب با هم ترکیب می‌کند، دریافت خواهید کرد. .

از آنجایی که بیشتر Vision Pro را در آنجا تجربه خواهید کرد ، پس از مدتی قابل توجه ترین چیز در مورد سخت افزار این است که فقط … سنگین است. قرار است این هدست را برای مدت طولانی از رایانه روی صورت خود بپوشید، و بسته به اینکه از کدام نوار و مهر و موم نور استفاده می کنید، وزن هدست به تنهایی بین 600 تا 650 گرم است. من مدام به شوخی می گویم که Vision Pro یک iPad برای چهره شماست، اما سنگین تر از یک iPad Pro 11 اینچی (470 گرم) و نزدیک شدن به iPad Pro 12.9 اینچی (682 گرم) است، بنابراین به روشی بسیار واقعی، این یک iPad برای صورت شما است.

تمام وزن ویژن پرو نیز کاملاً از جلو بارگذاری شده است. سایر هدست‌های بزرگ مانند Quest Pro (722 گرم) دارای هدبندهای استادانه‌ای برای متعادل کردن وزن خود هستند، اما Vision Pro فقط همه آن را در جلو قرار می‌دهد. جابجایی به بند حلقه دوتایی کمک می‌کند تا همه چیز ثابت بماند، اما واقعاً احساس کلی داشتن آن هدست روی صورت شما را کاهش نمی‌دهد. شما فقط بعد از مدتی آن را احساس خواهید کرد.

قابل ذکر است که ویژن پرو به طور قابل ملاحظه‌ای سنگین‌تر از Quest 2 آشنا (503 گرم) یا حتی سنگین‌تر Quest 3 (515 گرم) است – هدست‌هایی که دارای باتری داخلی هستند. اپل به من گفت که استفاده از باتری خارجی را به طور خاص برای کاهش وزن هدست انتخاب کرده است. خود باتری به سختی ارزش صحبت کردن را دارد – این یک آجر نقره ای است که وزن آن 353 گرم دیگر است و دارای یک پورت USB-C و یک LED فعال با حرکت است که وقتی شارژ می شود سبز و وقتی شارژ نمی شود نارنجی است. آن را با یک اتصال پیچ رضایت بخش به هدست متصل می شود، اما کابل بافته شده زیبا به طور دائم به خود باتری متصل است، بنابراین آن را نشکنید. شما می توانید باتری های اضافی را با قیمت 199 دلار بخرید، اما نمی توانید آنها را به صورت داغ تعویض کنید. قطع کردن باتری از ویژن پرو، برق را به طور کامل قطع می کند.

من واقعاً نظر محکمی در مورد این تنظیم باتری ندارم، که بیشتر به این دلیل است که هیچ چیز در مورد Vision Pro احساس نمی کند که شما قرار است آنقدر در آن جابجا شوید، بنابراین کم و بیش خوب است. خنده دار است که اپل از همه شرکت ها این سازش را ارسال کرده است، اما همچنین بسیار اپل است که باتری آن در واقع بزرگتر نیست بنابراین می تواند بیش از دو ساعت و نیم زمان کار را ارائه دهد. (اگر باتری را وصل کنید، Vision Pro فقط تا زمانی که بخواهید با برق دیوار کار می کند.)

راه اندازی ویژن پرو بسیار ساده است – تنظیمات هدبند تنها تنظیمات دستی هستند. بقیه چیزها موتوردار و حسگر محور هستند. هیچ چرخ لنز بی نظمی برای شماره گیری وجود ندارد. هدست از شما می‌خواهد که تاج دیجیتال را در ابتدا نگه دارید تا لنزها را روی چشمان خود تنظیم کنید و سپس یک تنظیم استاندارد ردیابی چشم را انجام دهید. بقیه تنظیمات تقریباً دقیقاً مانند سایر دستگاه‌های iOS است: اگر آیفون دارید، می‌توانید آن را به ویژن پرو نزدیک کنید تا روی تمام تنظیمات خود ارسال شود و باید با برخی شرایط و ضوابط موافقت کنید. اگر آیفون ندارید، باید رمزهای عبور و موارد دیگر را به صورت دستی وارد کنید، اما به عنوان یک دستگاه مستقل به خوبی کار می کند. پس از همه اینها، شما در حال محاسبه در آینده هستید.

اپل به نمایشگرهای داخل ویژن پرو بسیار افتخار می‌کند و دلیل خوبی دارد – آنها نشان دهنده یک جهش بزرگ در فناوری نمایشگر هستند. این دو نمایشگر میکروولدهای کوچکی با مجموع 23 میلیون پیکسل هستند که اندازه آنها فقط 7.5 میکرومتر است که تقریباً به اندازه یک گلبول قرمز است. و هر یک از این پیکسل‌های کوچک از سه زیرپیکسل RGB تشکیل شده‌اند که طبق آنچه اپل به من می‌گوید الگوی S-stripe است. فقط فکر کردن در مورد میزان دقت مورد نیاز برای ساخت این نمایشگرها و سپس کارکردن آنها در دستگاهی مانند این، شگفت انگیز است.

آنها همچنین به طور کلی باورنکردنی به نظر می رسند – به اندازه کافی واضح برای خواندن متن بدون حتی فکر کردن به آن، به اندازه کافی روشن برای رعایت عدالت در فیلم ها. اپل آن‌ها را برای رنگ در کارخانه کالیبره می‌کند، بنابراین بدون اینکه بیش از حد اشباع شده یا از بین رفته به نظر برسند، پر جنب و جوش و دقیق هستند. آنها بسیار کوچک هستند، اما آنقدر خوب کار می کنند که بزرگ به نظر می رسند.

نمایشگرها دلیل اصلی گرانی ویژن پرو هستند – آنها در قلب تجربه ویژن پرو قرار دارند و چیزی که باعث می شود همه چیز کار کند. بالاخره شما همیشه به آنها نگاه می کنید. اما با وجود تمام شگفتی‌های فنی آنها، وقتی بر روی دستگاهی مانند این مستقر می‌شوند، بدون معاوضه نیستند.

این چیز را ببینید – هدست VR عبوری با بسته باتری خارجی احمقانه و نمایشگری که تصاویر شبح‌آلود از چشمان شما را در جلو نشان می‌دهد – هدف بزرگی نیست. هدف بزرگ AR یا واقعیت افزوده است. به طور خاص، هدف بزرگ ، AR نوری است ، جایی که نور مستقیماً از طریق عینک های محجوب به چشمان شما می گذرد و اطلاعات دیجیتالی در بالای آنچه می بینید، قرار می گیرد. AR یک فناوری با پتانسیل تغییر واقعی بشریت است، و تیم کوک، مدیر عامل اپل، سال‌ها در مورد اینکه هدست‌های واقعیت مجازی تا چه حد ایزوله هستند و فکر می‌کند واقعیت افزوده چقدر اهمیت دارد، صحبت کرده است.

• تیم کوک، 2016 : «تعداد کمی از مردم می‌بینند که محصور شدن در چیزی قابل قبول است.»
• تیم کوک، 2017 : “برخلاف واقعیت مجازی که دنیا را می بندد، AR به افراد اجازه می دهد در جهان حضور داشته باشند.”
• تیم کوک، 2017 : «من همچنین از این واقعیت خوشم می‌آید که [AR] منزوی نمی‌کند […] من هرگز طرفدار VR چنین چیزی نبوده‌ام، زیرا فکر می‌کنم برعکس است.»
• تیم کوک، 2020 : «من فکر می کنم [AR] چیزی است که مردم را منزوی نمی کند. ما می‌توانیم از آن برای تقویت بحث خود استفاده کنیم، نه اینکه آن را جایگزین ارتباط انسانی کنیم، چیزی که من همیشه در برخی از فناوری‌های دیگر عمیقاً نگران آن بوده‌ام.»

شما ایده را دریافت می کنید.

مشکل اینجاست که فناوری ساخت یک صفحه نمایش واقعیت افزوده نوری واقعی که به اندازه کافی خوب کار کند تا جایگزین کامپیوترهای روزمره شود، هنوز وجود ندارد. Magic Leap 2 یک هدست AR نوری است که ارزان‌تر و کوچک‌تر از Vision Pro است، اما در حوزه دید و کیفیت تصویر دچار اختلالاتی است که اکثر مردم هرگز آن را نمی‌پذیرند.

بنابراین اپل به ساخت یک هدست با عبور ویدیوی بی‌درنگ رضایت داده است – این نقطه‌ی مقابل ویژن پرو است. این یک هدست واقعیت مجازی است که به عنوان یک هدست واقعیت افزوده است. و اجازه دهید به شما بگویم: عبور ویدیویی در Vision Pro واقعاً خوب است . کار می کند! قانع کننده است هدست را می‌گذارید، صفحه‌نمایش روشن می‌شود، و دقیقاً به همان جایی که بودید بازگشته‌اید، تنها با یک سری پنجره‌های visionOS که در اطراف شناور هستند.

ساده به نظر می رسد، اما انجام آن در زمان واقعی، با وضوح بالا، در رایانه ای که روی چشمان شما قرار می گیرد، یک دستاورد مهندسی شگفت انگیز است. اپل ادعا می کند که بین آنچه دوربین ها می بینند و نمایشگر فقط 12 میلی ثانیه تاخیر وجود دارد و این تاخیر شامل زمان نوردهی خود دوربین ها نیز می شود. پردازش واقعی داده ها سریعتر است . حساب را انجام دهید، و اپل می‌گوید که تاخیر حتی یک فریم هم وجود ندارد. فریم بعدی ویدیو قبل از اینکه نگاه کردن به آخرین فریم را تمام کنید آماده است.

همچنین می‌توانید برش‌های پردازش ویدیوی باورنکردنی اپل را درست در مقابل چشمان خود ببینید: من در حالی که Vision Pro را پوشیده بودم، روی تلفنم نشستم و بدون صفحه نمایش شکسته یا مشکل نرخ فریم عجیب. من همچنین در حالی که هدست را بر روی مک خود در مقابل یک پنجره بزرگ کار می کردم، که یک آزمایش شکنجه برای محدوده دینامیکی است، و در حالی که کامل نبود، هنوز قابل استفاده بود. این بهترین گذر ویدیویی است که تا کنون در یک دستگاه مصرف کننده ارسال شده است.

مشکل این است که دوربین‌ها دوربین ثابت هستند و نمایشگرها همچنان نمایشگر هستند. برای مثال همه دوربین ها دارای تاری حرکت هستند. در نور کم، دوربین ها یا باید زمان نوردهی را به قیمت وضوح افزایش دهند یا ISO را به قیمت نویز افزایش دهند، که پس از آن نیاز به کاهش نویز دارد که همه چیز را تار و کسل کننده می کند. و دوربین ها و نمایشگرها هر دو از نظر بازتولید رنگ محدودیت های واقعی دارند.

Vision Pro نمی تواند بر ماهیت ذاتی دوربین ها و نمایشگرها غلبه کند. وقتی سر خود را در Vision Pro حرکت می‌دهید، به راحتی می‌توانید تاری حرکت را مشاهده کنید – تاری حرکتی که در نور کم افزایش می‌یابد و منجر به تاب برداشتن خطوط مستقیم می‌شود. نور کم همچنین باعث می‌شود که وضوح کلی عبور ویدیو با شروع کاهش نویز کاهش یابد: صفحه آیفون من با غروب خورشید به‌طور محسوسی تار می‌شود.

اگر در اتاقی با نور متوسط ​​هستید که نیمه راه در یک محیط مجازی تاریک با پنجره‌ای روشن باز هستید – مثلاً شب‌ها در آشپزخانه‌تان با چراغ‌های روشن نشسته‌اید در حالی که در یک پنجره Google Docs شناور در ساحلی تاریک، نظری می‌نویسید. متوجه خواهید شد که روشنایی صفحه نمایش به آرامی بالا و پایین می شود زیرا سیستم سعی می کند میزان روشنایی هر چیزی را که به آن نگاه می کنید را به طور متوسط ​​​​از بین ببرد. وقتی از طریق این دوربین ها به آن نگاه می کنم، ساعت LCD روی مایکروویو من سوسو می زند. و مشخصات اپل می گوید که نمایشگر از 92 درصد طیف رنگی DCI-P3 پشتیبانی می کند ، به این معنی که Vision Pro فقط می تواند 49 درصد از رنگ هایی را که چشمان شما واقعاً می بینند به شما نشان دهد.

نمایشگرها محدودیت‌های دیگری هم دارند: میدان دید زیاد نیست، و ماهیت اساسی نگاه کردن به نمایشگرهای کوچک از طریق لنز باعث می‌شود که میدان دید حتی کوچک‌تر شود. اپل عدد دقیقی را به من نمی گوید، اما میدان دید ویژن پرو مطمئناً از 110 درجه افقی Quest 3 کوچکتر است. این بدان معناست که حاشیه‌های سیاه نسبتاً بزرگی در اطراف چیزی که می‌بینید وجود دارد، کمی شبیه به اینکه با دوربین دوچشمی نگاه می‌کنید.

علاوه بر این، کمی اعوجاج و رنگ‌بندی در اطراف لبه‌های لنز دیده می‌شود و حاشیه‌هایی از رنگ سبز و صورتی نیز در لبه‌ها مشاهده خواهید کرد، به خصوص در محیط‌های روشن. همه اینها باعث می شود میدان دید قابل استفاده حتی کوچکتر به نظر برسد. اگر به چیزی روشن یا کنتراست بالا نگاه می کنید – برای مثال، یک پنجره متنی سفید که بالای یک منظره تاریک بیابانی شناور است – نقاط برجسته را در لنزها خواهید دید.

من در مورد همه اینها از اپل پرسیدم، و بله – قرار است اینطور به نظر برسد. ژاکلین روی، سخنگوی اپل به من گفت که ترکیبی از سخت‌افزار و نرم‌افزار در ویژن پرو به‌طور خاص برای به حداقل رساندن این اثرات مختلف طراحی شده است، اما آنها قطعاً وجود دارند و شما آنها را خواهید دید.

اگر در دهه گذشته به VR توجه کرده اید، می دانید که اینها مشکلات نمایش هدست واقعیت مجازی بسیار آشنا هستند. شما در حال عبور نور از صفحه نمایش از طریق لنزهای نصب شده بر روی صورت شخصی هستید و سعی می کنید آن لنزها را با چشمان او که به ویژه در نقاط مختلف صورت افراد مختلف قرار دارند، ردیف کنید. (بدنه‌های ما در مورد نصب سخت‌افزار روی آن‌ها بسیار بد طراحی شده‌اند.) بنابراین کمی عجیب و غریب در لبه‌های نمایشگرها باعث شکست یا حتی تعجب نمی‌شود – به جز اینکه اپل برای Vision Pro 3499 دلار دریافت کرده و آن را ساخته است. به نظر می رسد که این نمایشگرها به اندازه کافی عالی هستند که بتوانید به راحتی این لباس را هنگام تا کردن لباس ها بپوشید.

وقتی می‌گویم Vision Pro بهترین گذر ویدیویی را که تا به حال در واضح‌ترین نمایشگرهای VR دیده‌ام دارد، جدی می‌گویم که هر فرد عادی تا به حال با آن روبرو شده است. اما هنوز دائماً به شما یادآوری می شود که در حال تماشای ویدیو در صفحه نمایش هستید و واقعیت بسیار جالب تر از این است. زمینه‌های کمی در بررسی دستگاه‌های مصرف‌کننده وجود دارد که در آن هر کسی باید به طیف رنگ‌ها اهمیت دهد – اما اگر می‌خواهید واقعیت را از طریق چیزی درک کنم، مایلم همه رنگ‌های رنگین کمان را ببینم.

این بهترین چیزی است که تا به حال ساخته شده است ، و هنوز هم به خوبی اینجا نیست .

کنترل ها

چیز دیگری که اپل به آن بسیار افتخار می کند، سیستم کنترل ردیابی چشم و دست است که سال نوری فراتر از هر سیستم ردیابی دست یا چشم مصرف کننده دیگری است. شما به چیزهایی که می‌خواهید کنترل کنید نگاه می‌کنید، برای کنترل آن‌ها به انگشتانتان ضربه می‌زنید، و به این ترتیب کل رابط را دور می‌زنید. شما دست دراز نمی کنید و چیزها را لمس نمی کنید – بیشتر شبیه چشمان شما ماوس است و انگشتان شما دکمه هستند: آنها را به هم می زنید تا روی چیزی که به آن نگاه می کنید کلیک کنید.

چند بار اول که از ردیابی دست و چشم در Vision Pro استفاده می‌کنید، بسیار الهام‌بخش است – مانند یک ابرقدرت به نظر می‌رسد. دوربین‌های خارجی Vision Pro فقط باید دست‌های شما را ببینند تا کار کنند، و می‌توانند دست‌های شما را در یک ناحیه نسبتاً بزرگ در اطراف بدنتان ببینند. می‌توانید آن‌ها را در پشت کاناپه آویزان کنید، روی پاهایتان قرار بگیرند، در هوا با آرنج‌هایتان روی میز، تقریباً در هر جایی که دوربین‌ها می‌توانند آنها را ببینند. در واقع یک دقیقه طول می کشد تا متوجه شوید که مجبور نیستید جلوی خود را با دستان خود در هوا نشان دهید – و هنگامی که متوجه شدید، تماشای افراد دیگر در اولین بار که تلاش می کنند به طور غریزی دست خود را بالا می برند بسیار سرگرم کننده است. ویژن پرو

اما چند بار بعدی که از ردیابی دست و چشم استفاده می‌کنید، دیگر احساس یک ابرقدرت نمی‌شود – و در برخی موارد، به طور فعال استفاده از Vision Pro را سخت‌تر می‌کند. به نظر می رسد که نگاه کردن به آنچه می خواهید کنترل کنید واقعاً حواس پرت کننده است.

به هر رایانه دیگری در زندگی خود فکر کنید: مکانیسم ورودی مستقل از هر چیزی است که شما به آن نگاه می کنید. در لپ‌تاپ، می‌توانید روی کنترل‌ها کلیک کنید و از صفحه‌کلید استفاده کنید و در عین حال تمرکز خود را روی یک سند حفظ کنید. در تلفن، می‌توانید کارهایی مانند کشیدن نوار لغزنده در یک برنامه ویرایش عکس انجام دهید، در حالی که چشمان خود را روی آنچه که این تغییرات واقعاً روی عکس شما انجام می‌دهند متمرکز کنید.

Vision Pro به سادگی اینطور کار نمی کند – شما باید به چیزی نگاه کنید تا روی آن کلیک کنید، و این بدان معنی است که شما دائماً توجه خود را از هر چیزی که روی آن کار می کنید دور می کنید تا به طور خاص به دکمه مورد نیاز خود نگاه کنید. برای فشار دادن بعدی مدتی را صرف انجام یک بازی کوچک دوست‌داشتنی به نام Stitch t hat کردم که به سرعت دیوانه‌کننده شد، زیرا مدام نگاهم را از قطعه‌ای که می‌خواستم به مکانی که می‌خواستم آن را حرکت می‌دادم برگردانم دور می‌کردم، به این معنی که وقتی ضربه‌ای به بدنم زدم آن را بر نمی‌داشتم. انگشتان دست

به نظر می‌رسد visionOS برای یک سیستم ردیابی چشم طراحی شده است که فقط کمی دقیق‌تر از آنچه که هست – بسیاری از کنترل‌ها کمی بیش از حد کوچک و کمی نزدیک به هم هستند و به شما امکان می‌دهند به سرعت در اطراف سیستم بچرخید. باید نگاه کنید، مطمئن شوید که به چیزی که می‌خواهید نگاه می‌کنید و سپس ضربه بزنید، در غیر این صورت ممکن است روی چیز اشتباهی کلیک کنید. گاهی اوقات سریع‌ترین راه برای انتخاب آنچه می‌خواهید این است که به طور کامل نگاه کنید و دوباره تلاش کنید.

تا زمانی که نکند کار می کند. تا زمانی که نباشد جادو است.

در مورد آن اینگونه فکر کنید: صفحه کلید و ماوس در مک مستقیماً مک را کنترل می کنند. چرخ کلیک روی آی پاد مستقیما آی پاد را کنترل می کرد. کار زیادی انجام شده تا احساس کند صفحه‌نمایش چند لمسی در آیفون مستقیماً تلفن را کنترل می‌کند، و وقتی به پهلو می‌رود، مانند زمانی که تصحیح خودکار شکست می‌خورد یا برنامه‌ای ضربه‌های شما را ثبت نمی‌کند، خوشایند نیست.

چشم‌ها و دست‌های شما مستقیماً Vision Pro را کنترل نمی‌کنند : دوربین‌ها چشم‌ها و دست‌های شما را تماشا می‌کنند و آن را به ورودی تبدیل می‌کنند، و گاهی اوقات تفسیر کامل نیست. بهترین مثال در این مورد، صفحه کلید خنده دار روی صفحه است که با خیره شدن به هر حرف و فشار دادن انگشتان برای انتخاب آن و یا زدن با دو انگشت روی کلیدهای شناور روبروی خود از آن استفاده می کنید. ارزش استفاده از آن را برای چیزی فراتر از وارد کردن رمز وای فای ندارد – برای مدت طولانی تر، باید از دیکته استفاده کنید یا صفحه کلید بلوتوث را وصل کنید. چرا؟ بنابراین می توانید مستقیماً ورودی را کنترل کنید.

مشخص نیست که Vision Pro همیشه می تواند دستان شما را ببیند. یک حباب بسیار بزرگ در اطراف جلوی بدن شما وجود دارد که دوربین‌ها می‌توانند دست‌های شما را ببینند – این حباب اساساً طول بازوهای شما را به صورت نیم‌دایره‌ای در اطراف جلوی بدن شما گسترش می‌دهد. اما اگر به پشتی صندلی تکیه دهید و بازوی خود را در کنار خود قرار دهید، نمی تواند دست شما را ببیند. اگر پشت میز نشسته‌اید و دست‌هایتان روی پاهایتان است، ممکن است دست‌هایتان را نبیند. اگر در یک اتاق تاریک دراز کشیده اید و نورگیرهای IR نمی توانند به دست شما برسند، ممکن است دوربین ها نتوانند آنها را ببینند. اگر به سادگی ایستاده اید و بازوهای خود را در کنار خود قرار داده اید، اگر دست های شما خیلی به عقب بروند، ممکن است نتواند آنها را ببیند.

من می‌دانم که اساساً احمقانه است که از سیستم ردیابی دستی که نیاز به دیدن دست‌های شما دارد شکایت کنید، و امکان پیمایش در بسیاری از visionOS با سیری و دیکته وجود دارد : می‌توانید برنامه‌ها را مدیریت کنید، غوطه‌ورسازی‌های مجازی مختلف را باز کنید، و غیره. اگر چشم دوز بزنید، می توانید نگاهی اجمالی به نحوه عملکرد رایانه ای که از آن استفاده می کنید با صحبت کردن با آن و دستکاری اشیا در فضا، روزی کار کند.

اما در حال حاضر، محدودیت ها آشکار است. استفاده از Vision Pro باعث می‌شود که شما دائماً از آنچه که به آن نگاه می‌کنید و جایی که دستانتان قرار دارند آگاه شوید، به گونه‌ای که شبیه هر کامپیوتر دیگری است که من تا به حال استفاده کرده‌ام. وقتی شکست می خورد، دیوانه کننده است. (به طرز عجیبی، جدیدترین ساعت‌های اپل می‌توانند ژست نیشگون گرفتن را تشخیص دهند ، اما توانایی استفاده از آن‌ها به عنوان دستگاه‌های کنترلی در Vision Pro وجود ندارد.)

طرف دیگر این است که سیستمی که دائماً دستان شما را برای ورودی تماشا می کند، تمایل دارد ورودی های اضافی زیادی را ثبت کند، که می تواند بسیار خنده دار باشد. من از طریق نوشتن فیلمنامه‌های ویدیویی صحبت می‌کنم تا مطمئن شوم همه چیز جریان دارد، و با دستانم صحبت می‌کنم. بنابراین در حالی که داشتم اسکریپت ویدیویی این بررسی را در ویژن پرو می نوشتم، سیستم مدام دستان من را در حال حرکت می گرفت و به طور تصادفی شروع به اسکرول کردن و کلیک کردن روی چیزها کرد. اولین باری که متوجه شدم چه اتفاقی می افتد، ترک خوردم. اما در نهایت به این معنی بود که من Vision Pro را حذف کردم و بقیه اسکریپت را روی مک نوشتم، که فقط زمانی کارها را انجام می دهد که واقعاً بخواهم.

درست مانند نمایشگرها، من فکر می کنم این بهترین سیستم ردیابی چشم و دست است که تا به حال ارسال شده است. واقعاً می تواند مانند جادو باشد … تا زمانی که اینطور نباشد. و اگر می خواهید مردم محاسبات خود را در آنجا انجام دهند ، سیستم ورودی باید کاملاً محکم باشد.

شخصیت ها

من در اینجا به جزئیات زیادی در مورد سیستم پرسونای سه بعدی عمیقاً عجیب و بسیار غیرعادی اپل نمی پردازم – بهترین راه برای درک آنها تماشای بررسی ویدیویی بالا است که شامل تماس FaceTime بین جوآنا استرن از وال استریت ژورنال است. مارکز براونلی، و من، همه از شخصیت های خود استفاده می کنیم. به قول مارکز، شخصیت‌ها واقعاً تأثیرگذار و همچنین بسیار بد هستند. می توانید ببینید که چرا اپل برچسب بتا را روی آنها گذاشته است. راه درازی در پیش است تا استفاده از پرسونا در یک تماس در بهترین حالت حواس پرتی و در بدترین حالت بسیار بی ادبانه نباشد.

یک نکته کوچک: پرسوناها می‌توانند هر زمان که برنامه‌ای برای دوربین جلویی درخواست می‌کند نمایش داده شوند، بنابراین آنها اساساً در همه چیز کار می‌کنند. من از تماس خود در یک تماس Google Meet در Safari به خوبی استفاده کردم، اگرچه سایر افراد حاضر در تماس Meet اصلاً فکر نمی کردند که خوب باشد.

دوربین های فضایی

من عکسبرداری در Vision Pro را توصیه نمی کنم مگر اینکه واقعاً نیاز داشته باشید. با فشار دادن دکمه شاتر یک بار، یک عکس با وضوح 2560 در 2560 ارائه می شود که تا 6.5 مگاپیکسل کار می کند. تا آنجا که من می توانم بگویم، همیشه از دوربین اصلی سمت چپ است، که داده های EXIF ​​می گوید دارای یک لنز 18 میلی متری f/2.0 است. عکس‌ها مانند عکس‌های ۶.۵ مگاپیکسلی از یک سنسور دوربین کوچک بهینه‌شده برای فیلم‌برداری به نظر می‌رسند، که می‌گویند بسیار بد به نظر می‌رسند.

ویدیو کمی بهتر است — Vision Pro ویدیوهایی با ابعاد 2200 در 2200 مربع با سرعت 30 فریم بر ثانیه می گیرد. آن‌ها کمی بهتر از عکس‌ها به نظر می‌رسند، اما هنوز هم فشرده‌سازی بسیار زیادی در جریان است، و اگر اتفاقی بیفتد که آنها را در هر چیزی به جز Vision Pro تماشا کنید، با حرکت دوربین متوجه اعوجاج بشکه‌ای خواهید شد. هیچ‌کدام از این‌ها اهمیت خاصی ندارند: من واقعاً نمی‌توانم به موقعیت‌هایی فکر کنم که بخواهم با هدست روشن فیلم‌برداری کنم، زیرا همه این فیلم‌ها و عکس‌برداری‌های صفحه با حجم زیادی از حرکت سر شما در حال حرکت به اطراف می‌آیند. همچنین، شما اساساً مضحک به نظر خواهید رسید که سعی کنید از خانواده خود با این چیز روی صورت خود عکس بگیرید. من فکر می‌کنم منصفانه است که تصور کنیم اکثر خریداران ویژن پرو نیز آیفون‌هایی دارند که ویدیوهای فوق‌العاده‌ای می‌گیرند.

یکی از مواردی که بسیار متقاعد کننده است ، گرفتن ویدیوهای فضایی در آیفون 15 پرو مکس و تماشای آنها به صورت سه بعدی در ویژن پرو است. من چند ویدیو از دخترم در باغ وحش و در زمان کریسمس گرفتم و مانند هر پدری، احتمالاً می توانستم آنها را بارها و بارها برای همیشه تماشا کنم. آنها در نوعی مه سفید شبح مانند پخش می شوند، و اثر کلی آن فوق العاده تلخ و شیرین است – شما می توانید یک خاطره کوتاه را دوباره زنده کنید، اما در هدست تنها هستید و نمی توانید آن را با دیگران به اشتراک بگذارید. مشکل دیگر این است که، در حال حاضر، می‌توانید ویدیوهای آیفون را به صورت فضایی با وضوح 1080p با سرعت 30 فریم بر ثانیه یا با وضوح کامل 4K که تلفن پشتیبانی می‌کند، فیلمبرداری کنید، اما نه از هر دو. در حال حاضر، من به ویدیوی با وضوح بالاتر ادامه می‌دهم، اما زمانی فرا می‌رسد که تصویربرداری در فضایی به‌طور پیش‌فرض یک حرکت هوشمندانه است و این یک نقطه عطف واقعی خواهد بود.

visionOS

Vision Pro سیستم عامل visionOS را اجرا می‌کند که اپل می‌گوید مبتنی بر iPadOS است، با سفارشی‌سازی‌های زیادی در مورد تأخیر و دید تا برای محاسبات فضایی کار کند. شروع با آی‌پد به‌عنوان پایه، شروعی باورنکردنی برای اپل است – سال‌ها طول کشید تا متا تمام ویژگی‌های سیستم‌عامل کوئست مبتنی بر اندروید را بسازد و فروشگاه برنامه‌اش را پر کند، و هنوز هم بیشتر بازی‌ها هستند. اپل با مجموعه کامل ویژگی‌های iPadOS بالغ و بیشتر کتابخانه عظیم اپلیکیشن‌های iPad شروع می‌کند .

این خنده دار است که مدام بگوییم که Vision Pro یک آیپد برای صورت شماست، اما وقتی صحبت از مجموعه برنامه های فعلی می شود، کاملاً اشتباه نیست. اکثر آنها مانند برنامه های iPad کار می کنند و صفحه اصلی با پوشه ای با عنوان “برنامه های سازگار” که مملو از برنامه های واقعی iPad است از قبل بارگذاری شده است. قضاوت درباره اکوسیستم اپلیکیشن برای محصولی که به سختی عرضه شده است، سخت است، اما من در این مرحله از قضاوت در مورد اکوسیستم اپلیکیشن آی‌پد احساس راحتی می‌کنم، و اپل با ارسال پادکست‌ها و اپلیکیشن‌های خبری خود به‌عنوان اپلیکیشن‌های آی‌پد در ویژن پرو، احساسی مانند ورود به سیستم می‌کند. راه های زیادی

در حال حاضر در دنیای برنامه های ویژن پرو بحث و جدل وجود دارد : برخی از توسعه دهندگان بزرگ مانند نتفلیکس، اسپاتیفای و یوتیوب تصمیم گرفته اند قبل از اجازه دادن به برنامه های خود برای اجرا در ویژن پرو صبر کنند و حتی به برنامه های iPad خود اجازه اجرا نمی دهند. مثل همیشه، وب باز به عنوان دریچه کاهش فشار برای سیاست های توسعه دهندگان اپل عمل می کند، و Safari on the Vision Pro یک ریف توانمند در iPad Safari است: من نتفلیکس را در سافاری تماشا کردم و بدون مشکل کار کرد، اگرچه نمی توانید آن را قرار دهید. ویدیو در یک محیط خوب مانند شما با برنامه های بومی. من همچنین پلی آف NFL را در تلویزیون YouTube در Safari در Vision Pro تماشا کردم، و با چند سکته جزئی کار کرد، اگرچه بارها و بارها از من می‌خواست مکانم را تأیید کنم.

نکته عجیب این است که Safari در Vision Pro کاملاً از تجربیات سه بعدی مبتنی بر وب جدا است. اپل در مورد پشتیبانی از استاندارد WebXR سر و صدا کرده است، و پرچم‌هایی در تنظیمات پیشرفته سافاری برای روشن کردن پشتیبانی وجود دارد، اما از نظر اینکه در حال حاضر واقعاً کار می‌کند، بسیار خوب است – اغلب اینطور نیست.

من در مورد این سوال پرسیدم و اپل به من گفت که به طور فعال در WebXR مشارکت دارد و می‌خواهد با جامعه همکاری کند تا به ارائه تجربیات محاسبات فضایی عالی از طریق وب کمک کند. پس بیایید یک دقیقه آن را وقت بگذاریم و ببینیم چطور پیش می‌رود.

از طرف دیگر، من از اپل پرسیدم که چرا کتابخانه عظیم ویدیوهای VR در یوتیوب اصلاً روی Vision Pro کار نمی کند، و شرکت اساساً به من گفت که برای پشتیبانی کافی نیست و گفت که «بسیاری از این محتواها برای دستگاه‌هایی که تجربه فضایی با کیفیتی ارائه نمی‌کنند» و تلاش‌های شرکت در عوض بر «ارائه بهترین تجربه رسانه‌ای فضایی ممکن از جمله عکس‌ها و ویدیوهای فضایی، ویدیوی فراگیر اپل و فیلم‌های سه‌بعدی موجود در Apple TV» متمرکز شده است. ”

ترجمه: برای پشتیبانی از YouTube VR نفس خود را حبس نکنید.

تفاوت واقعاً بزرگ بین visionOS و iPadOS این است که iPadOS نظرات زیادی در مورد اینکه چگونه می‌توانید برنامه‌ها را مرتب کنید و تعداد برنامه‌هایی را که می‌توانید در یک زمان اجرا کنید، دارد، و visionOS یک آشفتگی پنجره شناور کامل است. عاشقشم. موز است.

می توانید هر تعداد برنامه را که می خواهید باز کنید و آنها را در هر جایی که می خواهید قرار دهید. می‌توانید پنجره‌های آشپزخانه را باز کنید، از آنها دور شوید و مقداری دیگر را در اتاق نشیمن باز کنید و سپس به آشپزخانه برگردید تا تمام پنجره‌های قدیمی‌تان را در انتظارتان بیابید. اواخر یک شب، یک گالری هنری از پنجره های غول پیکر سافاری در محوطه بزرگ کافه باز دفترمان درست کردم و در اطراف قدم زدم و برای مدتی به صفحات وب بزرگ نگاه کردم. من به شما می گویم که وحشی است .

متأسفانه، visionOS هیچ توانایی برای به اشتراک گذاشتن این پنجره‌ها یا تجربیات را با دیگران ندارد: دو نفر در هدست‌های Vision Pro که در یک اتاق نشسته‌اند، نمی‌توانند همزمان چیزهای شناور در فضا را ببینند. اپل به من می‌گوید که برخی از توسعه‌دهندگان سازمانی در حال کار بر روی تجربیات با نماهای مشترک هستند، و شما می‌توانید نمای یک ویژن پرو را به دیگری از طریق FaceTime منعکس کنید، اما در نهایت، گالری هنری بزرگ سافاری من تنها یک حامی داشته است: من. این شگفت‌انگیز است که می‌توانید همه این کارها را انجام دهید، اما همچنین کاملاً تنهایی است که چیزها را در یک فضا قرار دهید بدون اینکه بدانید هیچ کس دیگری هرگز واقعاً آن را تجربه نخواهد کرد.

برای جابجایی پنجره‌ها، فقط نوار پایین را گرفته و آن را در هر کجای فضا که می‌خواهید قرار دهید. می‌توانید پنجره‌ها را لایه‌بندی کنید، می‌توانید آنها را مستقیماً بالای سر خود قرار دهید، می‌توانید آنها را روی زمین قرار دهید – واقعاً می‌توانید هر کاری را که می‌خواهید انجام دهید. برای جابه‌جایی بین آن‌ها، فقط به پنجره‌ای که می‌خواهید نگاه کنید و روی انگشتان خود ضربه بزنید. پنجره‌های غیرفعال کمی شفاف می‌شوند، به این معنی که همه انواع چیزها می‌توانند به طور همزمان در سراسر فضای شما اتفاق بیفتند.

علاوه بر این ، می‌توانید برنامه‌هایی از سه سیستم عامل مختلف را همزمان روی صفحه داشته باشید: برنامه‌های native visionOS. اپلیکیشن های آیپد؛ و سپس می توانید Mac خود را از طریق Wi-Fi وصل کنید و یک صفحه نمایش کامل Mac با شکوه آشفته macOS در فضا داشته باشید.

یکی از زمینه هایی که visionOS فضای روشنی برای بهبود دارد، مدیریت پنجره است. هیچ Exposé یا Stage Manager وجود ندارد که تمام پنجره های باز شما را در مقابل شما جمع کند یا آنها را در ترتیبات از پیش تعیین شده قرار دهد، و مدیریتی که وجود دارد دقیقاً قابل کشف یا به طور شهودی نیست. می توانید روی دکمه X در یک برنامه ضربه بزنید و نگه دارید تا همه برنامه های دیگر خود را پنهان کنید . اگر می خواهید همه چیز را پنهان کنید ، روی تاج دیجیتال روی خود هدست دوبار کلیک کنید. اگر می خواهید همه برنامه ها را ببندید ، فقط از سیری بپرسید. اگر می‌خواهید از یک برنامه نادرست خارج شوید ، دکمه بالایی و تاج دیجیتال را همزمان نگه دارید تا پنجره خروج اجباری ظاهر شود. این ایده های مختلف در یک زمان است.

وقتی حرکات را تشخیص دادید، می‌توانید دور بزنید، اما یک دقیقه طول می‌کشد، و این بدان معناست که شما بیشتر از هر دستگاه iOS دیگری که فکر می‌کنم و شاید حتی بیشتر از یک مک، که دارای چهار دستگاه است، به مدیریت پنجره فکر کنید. دهه ها ایده های مدیریت پنجره در آن تعبیه شده است.

وقتی صحبت از مک شد، می‌دانم که بسیاری از مردم از ایده خرید Vision Pro فقط برای نصب مانیتورهای مجازی غول‌پیکر هیجان‌زده هستند. خبرهای خوب و بد در مورد آن وجود دارد. خبر خوب این است که اشتراک‌گذاری صفحه نمایش مک واقعاً خوب عمل می‌کند و ترفندهای اکوسیستم اپل مانند Handoff و Continuity در این زمینه جادوی خالص هستند. می‌توانید روی مک خود کپی کنید و در visionOS پیست کنید، و این فقط کار می‌کند. می توانید صفحه نمایش مک خود را در visionOS باز کنید و ماوس را از روی صفحه بکشید و ناگهان صفحه کلید و ترک پد مک شما برنامه های visionOS را کنترل می کند. این کار دقیقاً مانند یک مک و آی پد کار می کند. متوجه شدم که یک صفحه نمایش مجازی مک را روی صفحه نمایش مک بوک پرو خود قرار می دهم و به نظر می رسد که یک لپ تاپ 50 اینچی برای استفاده از لایت روم دارم – عالی است.

در اینجا مقیاس‌بندی صفحه‌نمایش بسیار پیچیده‌ای در پشت صحنه انجام می‌شود، اما ساده‌ترین راه برای فکر کردن در مورد آن این است که شما اساساً یک صفحه نمایش 27 اینچی رتینا دریافت می‌کنید، مانند آنچه در نمایشگر iMac یا استودیو می‌بینید. مک شما فکر می‌کند به یک نمایشگر 5K با وضوح 5120 در 2880 متصل است و macOS را با وضوح منطقی 2:1 2560 در 1440 درست مانند یک صفحه نمایش 5K اجرا می‌کند. (شما می توانید رزولوشن های دیگر را انتخاب کنید، اما دستگاه به شما هشدار می دهد که کیفیت پایین تری خواهند داشت.) سپس آن صفحه نمایش مجازی به عنوان یک ویدیوی 4K 3560 x 2880 در Vision Pro پخش می شود، جایی که می توانید آن را به اندازه دلخواه خود بزرگ کنید. . نتیجه همه این‌ها این است که محتوای 4K با وضوح 4K اصلی اجرا می‌شود – تمام پیکسل‌ها را دارد، درست مانند iMac – اما شما مجموعاً 2560 x 1440 برای قرار دادن پنجره‌ها بدون در نظر گرفتن ابعاد بزرگ دارید. شما صفحه نمایش مک را در فضا می سازید و تصویر 5K بی نقص پیکسلی را نمی بینید.

باورنکردنی است که همه اینها تنها با یک کلیک یک دکمه کار می کند، اما همه این پیچیدگی های مقیاس بندی خبر بد را نیز توضیح می دهد: شما فقط می توانید یک صفحه نمایش مک در visionOS داشته باشید. شما نمی توانید چندین مانیتور مک شناور در فضا داشته باشید. شاید دفعه بعد

یکی از چیزهای عجیب‌تر در مورد visionOS (و خود Vision Pro، واقعاً) این است که واقعیت افزوده واقعی زیادی در ترکیب وجود ندارد – مانند تعامل واقعی بین اشیاء فیزیکی در فضای شما و اشیاء دیجیتال.

بعد از این همه سالی که اپل در مورد AR صحبت می کرد، من دقیقاً سه چیز را در تمام مدت زمانم با Vision Pro که پیش نمایشی از آینده AR ارائه می داد، حساب کردم. یک: وقتی به مک خود نگاه می کنید، Vision Pro گاهی اوقات یک دکمه “connect display” را بالای آن قرار می دهد که اشتراک گذاری صفحه را شروع می کند. دو: وقتی روی صفحه‌کلید بلوتوث تایپ می‌کنید و به دست‌هایتان نگاه می‌کنید، یک پنجره پیش‌نمایش متن کوچک در بالای صفحه‌کلید قرار می‌دهد تا بتوانید آنچه را که تایپ می‌کنید ببینید. بله، اینها ویژگی‌های کوچکی هستند، اما برخی از اولین ویژگی‌های محاسبات واقعیت افزوده واقعی هستند که تا به حال بر روی یک دستگاه اصلی عرضه شده‌اند، و نگاهی اجمالی فوق‌العاده وسوسه‌انگیز از آنچه ممکن است وجود داشته باشد. آنها همچنین به طور باور نکردنی مفید هستند.

سومین مورد AR که دیدم صفحه بارگیری Super Fruit Ninja بود که به شما امکان می دهد یک توت فرنگی را به سمت خوکی که روی زمین شما می دود پرتاب کنید. این کمی کمتر تاریخی به نظر می رسد.

کم و بیش همین است. در بقیه visionOS واقعیت زیادی وجود ندارد. چیزهای بسیار افتضاحی وجود دارد که ممکن است آن را واقعیت ترکیبی بنامید: اشیاء مجازی در حال شناور شدن در فضا بدون ارتباط با هیچ چیز واقعی. همه آن پنجره های برنامه شناور در اطراف این کار را مستقل از محیط فیزیکی انجام می دهند. و در زمینه سرگرمی، جایی که اپل به ویژن پرو اجازه می دهد تا به هدست واقعیت مجازی تبدیل شود، کاملاً می درخشد.

تماشای فیلم در Vision Pro بسیار سرگرم کننده است، به خصوص در سالن فیلم همه جانبه برنامه Apple TV که به شما امکان می دهد جایی را که می خواهید بنشینید انتخاب کنید. همچنین تماشای یک فیلم در یکی از محیط‌های مجازی اپل مانند Mount Hood و دیدن رنگ‌ها از صفحه نمایش بر روی منظره یا نگاه کردن به اطراف یکی از محیط‌های Disney Plus مانند Avengers Tower بسیار جالب است. و خود فیلم‌ها عالی به نظر می‌رسند – کیفیت فوق‌العاده نمایشگرهای Vision Pro وقتی در حال تماشای چیزی هستید واقعاً آشکار است. من فیلم Top Gun: Maverick را خیلی بیشتر از آنچه در نظر داشتم تماشا کردم، فقط به این دلیل که در اندازه فیلم درایو بسیار خوب به نظر می رسید، شناور بر فراز کوه.

از آنجایی که Vision Pro تصاویر جداگانه ای را برای هر چشم ارسال می کند، می تواند فیلم های سه بعدی واقعی را انجام دهد – و اپل و شرکای آن مانند دیزنی قبلاً تعداد زیادی را منتشر کرده اند. اگر یک کتابخانه بزرگ فیلم اپل دارید، نسخه‌های سه‌بعدی آن را به صورت رایگان دریافت می‌کنید — فقط با ضربه زدن به پخش، پخش دو بعدی یا سه بعدی را انتخاب کنید. اپل همچنین در حال ساخت نسخه های همه جانبه برخی از برنامه های Apple TV Plus خود است که اساساً به معنای یک ویدیوی سه بعدی 180 درجه است که به نظر می رسد بهترین نسخه نمایشی Google Cardboard در تمام دوران است. من فردی را تماشا کردم که در ماجراجویی روی طناب راه می‌رفت و بسیار متقاعدکننده بود – اما اگر قبلاً این کار را نکرده‌اید، باید مراقب باشم که قبل از فرو رفتن در ویدیوهای سه‌بعدی به حرکت واقعیت مجازی عادت کنید. اپل همچنین وعده محتوای ورزشی همهجانبه را داده است، اما متأسفانه، من هنوز نتوانستم هیچ یک از آنها را امتحان کنم.

شما می توانید تا حد زیادی استدلال کنید که Vision Pro صرفاً به عنوان یک تلویزیون بسیار گران قیمت ارزش آن را دارد – اما پس از مدتی، وزن آن به شما یادآوری می کند که این تلویزیون بسیار زیبا روی صورت شما قرار دارد. (معمولاً 30 دقیقه تا یک ساعت قبل از اینکه بخواهم استراحت کنم، این کار را انجام می‌دهم.) این تلویزیون همچنین یک تلویزیون بسیار گران قیمت است که ورودی HDMI ندارد، بنابراین شما به کتابخانه بازی اپل محدود می‌شوید که عمیقاً ناعادلانه است. و بر خلاف هر تلویزیون دیگری در زندگی شما، ویژن پرو به معنای واقعی کلمه می تواند چشمان شما را DRM کند – اگر در حال تماشای فیلمی در برنامه Apple TV یا Disney Plus هستید و برای گرفتن عکس از صفحه نمایش می روید، محتوا سیاه می شود. عجیب است که واقعیتی را تجربه کنید که در آن شرکت‌های بزرگ می‌توانند مانع از ثبت آنچه می‌بینید شوند، حتی اگر تمام تلاش شما این باشد که به مردم نشان دهید که در یک بررسی چقدر جذاب به نظر می‌رسد. شما می توانید تنها با گرفتن عکس از صفحه نمایش، اسکرین شات های DRM را در آیفون دریافت کنید، اما برای Vision Pro چنین حالتی وجود ندارد.

وقتی صحبت از بازی شد، هیچ بازی VR واقعی یا برنامه تناسب اندام در اینجا وجود ندارد – هیچ چیز مانند Beat Saber یا Red Matter یا Population: One وجود ندارد ، همه بازی های موفق در Quest. به ویژه تناسب اندام به Quest کمک کرد تا به بازار اصلی‌تری برسد: کریس میلک از سوپرنچرال در سال 2021 به من گفت که تعداد کاربران او 50/50 مرد و زن است که 60 درصد آنها بالای 40 سال سن دارند . این نگران بود که اپل ابتدا آن را بخرد .

با این حال، چیزی شبیه به آن در ویژن پرو در هنگام راه اندازی وجود ندارد، حتی اگر اپل روی تناسب اندام و سلامت در سایر دستگاه های خود تمرکز کرده است. من فکر می‌کنم دلیلش این است که ویژن پرو برای آن نوع تجربه‌های فیزیکی بازی مناسب به نظر نمی‌رسد – سنگین است، با آن باتری خارجی، و سخت است که ببینیم برخی از این بازی‌ها حتی بدون کنترلر چگونه کار می‌کنند. اپل به من می‌گوید که توسعه‌دهندگان بازی که در Unity کار می‌کنند به سختی در حال انتقال بازی‌های بیشتری هستند و visionOS به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا با حرکات دست سفارشی دست پیدا کنند، که ممکن است برخی از مشکلات کنترلر را حل کند – من توانستم یک نسخه از قبل منتشر شده Super را امتحان کنم. Fruit Ninja که از یک ژست برش سفارشی در یک جلسه توجیهی استفاده کرد و به نظر می رسید که به خوبی کار می کند، اما تا اینجای کار همین بود.

یک نکته در مورد حرکت VR در ویژن پرو واقعاً کاری برای محافظت از شما در برابر خودتان انجام نمی دهد. من در VR نسبتاً راحت هستم – من و همسرم از Supernatural استفاده می کنیم، و من یک دوره کوتاه و لذت بخش از اعتیاد مطلق به Gran Turismo 7 VR در PSVR 2 را پشت سر گذاشتم. من کاملاً از محدودیت های خود در حرکت VR آگاه هستم.

می تواند اکثر کارها را بدون مشکل انجام دهد. اما ویژن پرو آنقدر قانع‌کننده است و نگران این نیست که آیا شما ممکن است محدودیت‌هایی داشته باشید که به راحتی می‌توانید خیلی سریع پیش بروید و کمی خود را مضطرب کنید. من پنج دقیقه Avatar: The Way of Water را به صورت سه بعدی در دیزنی پلاس تماشا کردم -ویژن پرو اولین دستگاه مصرف کننده ای است که از فیلم های با نرخ فریم بالا به صورت سه بعدی پشتیبانی می کند! – و فوراً باید متوقف شود زیرا حرکت بیش از حد بود. من به پذیرندگان اولیه توصیه می کنم به آرامی حرکت کنند و مطمئن شوند که محدودیت های خود را به آرامی پیدا می کنند. اولین حمله بیماری حرکت واقعیت مجازی شوخی نیست.

بسته شدن vision pro

ویژن پرو یک محصول خیره کننده است. این دستگاه نسل اولی است که فقط اپل می تواند واقعاً بسازد، از نمایشگر باورنکردنی و مهندسی گذرا، استفاده از کل اکوسیستم برای مفید ساختن آن، حتی وادار کردن همه افراد به نادیده گرفتن کل وضعیت باتری خارجی. بخشی از من وجود دارد که می‌گوید ویژن پرو فقط به این دلیل وجود دارد که اپل بسیار توانا، سرشار از استعداد و منابع است که شرکت به سادگی بیرون رفت و سخت‌ترین مشکلاتی را که می‌توانست به آن فکر کند مهندسی کرد تا پیدا کند. یک چالش.

خوبه! ایده‌های زیادی در ویژن پرو وجود دارد، و همه آنها با هدفی متفکرانه اجرا می‌شوند که کمتر شرکتی اصلاً می‌تواند ارائه دهد، چه رسد به اولین تکرار. اما نکته تکان دهنده این است که اپل ممکن است به طور ناخواسته فاش کرده باشد که برخی از این ایده های اصلی در واقع بن بست هستند – اینکه آنها هرگز نمی توانند به خوبی اجرا شوند تا به جریان اصلی تبدیل شوند. این بهترین هدست عبور ویدیویی است که تا به حال ساخته شده است، و این ممکن است به این معنا باشد که گذر از واقعیت ترکیبی مبتنی بر دوربین می‌تواند راهی به جایی نباشد. این بهترین ردیابی دست و چشم است که تا به حال انجام شده است، و به نظر می رسد که ماوس، صفحه کلید و صفحه لمسی برای سال های آینده شکست ناپذیر خواهند ماند. فناوری بسیار زیادی در این چیز وجود دارد که وقتی کار می‌کند جادویی به نظر می‌رسد و وقتی این کار را نمی‌کند شما را کاملاً ناامید می‌کند.

راه دیگر برای نگاه کردن به ویژن پرو این است که اپل همه اینها را می داند، اما فناوری ساخت عینک واقعیت افزوده واقعی که مدت هاست به آن اشاره کرده است به سادگی وجود ندارد – بنابراین ویژن پرو چیزی شبیه شبیه ساز یا کیت توسعه دهنده را نشان می دهد. یک کارخانه رویایی برای مردم برای ساختن اپلیکیشن‌ها و موارد استفاده معنادار برای سخت‌افزاری که هنوز در راه است: عینک‌های واقعیت افزوده نوری واقعی که به شما امکان می‌دهد تجربیات دیجیتالی را با افراد دیگر به اشتراک بگذارید. در این چارچوب، این ویژن پرو سخت‌افزاری است که اپل می‌تواند در حال حاضر عرضه کند تا همه را به فکر کردن درباره این ایده‌ها وادار کند، در حالی که همه آن منابع را در سخت‌افزاری که می‌خواهد بسازد، می‌ریزد. شاید! فکر کردن به این احتمال سرگرم کننده است و بسیاری از مردم قبلاً چنین فرض کرده اند.

اما یکی از قدیمی‌ترین قوانینی که ما اینجا در The Verge داریم این است که باید آنچه را که در جعبه وجود دارد بررسی کنید – محصولی که امروز ارسال می‌شود، نه وعده بهبودهایی که هنوز در راه است. و بنابراین من به تمام سوالاتی که از اولین باری که Vision Pro را روی سرم بستم، از خودم می‌پرسیدم. البته از مهمترین موارد شروع کنید:

• آیا کامپیوتری می خواهید که هر بار که از آن استفاده می کنید موهای شما را خراب کند؟
• آیا کامپیوتری می خواهید که هر بار که آرایش می کنید، آرایش شما را لکه دار کند، اگر آرایش می کنید؟
• آیا کامپیوتری می خواهید که به شرکت والت دیزنی اجازه دهد شما را از عکس گرفتن از آنچه می بینید باز دارد؟
• آیا می خواهید از رایانه ای استفاده کنید که به راحتی نتوانید آنچه را که به آن نگاه می کنید به دیگران نشان دهید؟
• آیا فکر می کنید شیک ترین تلویزیونی که دارید باید ورودی HDMI داشته باشد؟
• آیا می خواهید از رایانه ای استفاده کنید که در اتاق تاریک به خوبی کار نمی کند؟
• آیا می خواهید از رایانه ای استفاده کنید که همیشه به دستان شما نگاه کند ؟

این مبادلات زیادی است – مبادلات بزرگ، نه کوچک. و بزرگترین معاوضه از همه اینها این است که استفاده از Vision Pro یک تجربه تنهایی است، صرف نظر از چشمان ارواح عجیب و غریب در جلو. شما در آنجا هستید و تجربیاتی دارید که هیچ کس دیگری نمی تواند در آن شرکت کند. پس از مدتی استفاده از ویژن پرو، من با آنچه تیم کوک برای مدت طولانی گفته بود موافقم: هدست ها ذاتاً منزوی هستند. . این برای هدست‌های واقعیت مجازی سنتی که در دهه گذشته اساساً به کنسول‌های بازی یک‌بار مصرف تبدیل شده‌اند خوب است، اما برای دستگاه‌های محاسباتی اولیه بسیار عجیب‌تر است.

من نمی خواهم در ویژن پرو کار کنم. من کارم را با افراد دیگر انجام می دهم و ترجیح می دهم اینجا با آنها باشم. vision pro vision pro vision pro

برای دیدن سایر برندها کلیک کنید ، اپل ، ایسوس ، ایسر ، اچ پی ، ام اس ای ، دل ، لنوو ، ریزر ، شیائومی ، گیگابایت و هواووی و …

از وبسایت یولایکت تهیه کنید . برای دیدن سایر محصولات دییجتال کلیک کنید همچنین می توانید برای کسب دانش بیشتر به بلاگ یولایکت مراجعه کنید . مشاهده لپ تاپ های روز بازار تا دیگر کالا های دیجیتال مانند : موبایل و تبلت ، لوازم جانبی ، کنسول ، هارد ، بازی و نرم افزار و گجت .

برای دیدن تخفیف های بیشتر به اپلیکیشن یولایکت در  اپ استور مایکت مراجعه کنید.

ازش خوشت میاد!

.