از آنجا که این روزها استاندارد نوازندگی بسیار بالا رفته و روزبه روز نیز بر تعداد نوازندگان خوب افزوده می‌شود، لذا واضح است که با تکنیکی متوسط نمی‌توان امیدی به حرفه‌ای بودن داشت؛ از این گذشته برای اینکه آماتور خوبی هم باشیم حداقل باید هفت هشت سال کار کرده باشیم.

آنچه در کار نوازندگان ناموفق دیده می‌شود، کم کاری و نداشتن دقت و حوصله در تمرین است؛ به‌طوری که اغلب دست چپ آن‌ها ضعیف است و انگشتان چهارم و پنجم آن‌ها- که البته به‌طور طبیعی ضعیف‌تر از سایر انگشتان هستند- درمانده هستند و اجرای اکتاو، ترمولو و تریل را با زحمت و زور زدن انجام می‌دهند،

به‌طوری که علاوه بر اجرای ضعیف، احساس هم در کار آن‌ها یافت نمی‌شود. البته بر این مطالب باید کمبود منابع آموزشی و تکنیکی ویژه که برای رفع این مشکلات طراحی شده باشند را نیز اضافه نمود؛ چیزی که انگیزه فراهم آمدن کتاب هانون پیانیست نخبه گردید